Parmak ucunda yürüme, çocukların ayak tabanlarını yere tam olarak basmadan, sadece parmak uçlarında yürümesiyle tanımlanan bir durumdur. Yürümeye yeni başlayan çocuklarda bu durum oldukça yaygın olup, genellikle geçici bir alışkanlık olarak ortaya çıkar. Çocukların motor becerilerini ve dengelerini geliştirdiği ilk yıllarda, parmak ucunda yürüme genellikle doğal bir süreçtir. Ancak 2 yaşından sonra da devam ediyorsa, altında yatan bir sorunun varlığı mutlaka değerlendirilmelidir.
Bu yürüyüş şekli, 2 yaşın altındaki çocuklarda sık görülmesine rağmen, çocuk büyüdükçe kaybolması beklenir. Altta yatan herhangi bir sağlık sorunu yoksa, bu durum çocuğun gelişimsel sürecinin bir parçasıdır. Öte yandan, bazı durumlarda parmak ucunda yürüme, nörolojik, ortopedik veya gelişimsel bir bozukluğun belirtisidir.
Parmak ucunda yürüme oldukça yaygın bir durumdur ve her çocuğun gelişimsel özelliklerine göre farklılık gösterebilir. Araştırmalara göre, normal gelişim gösteren 5-6 yaşlarındaki çocukların yaklaşık %2’sinde parmak ucunda yürüme devam etmektedir. Gelişimsel bozuklukları veya gecikmeleri olan çocuklarda ise bu oran %41’e kadar çıkmaktadır. Özellikle otizm spektrum bozukluğu gibi durumlarda parmak ucunda yürüme daha sık karşılaşılan bir davranıştır.
Parmak ucunda yürüme davranışı devam eden çocuklar, detaylı bir değerlendirme ile uzman bir hekim tarafından incelenmelidir. Özellikle kas-iskelet sistemi, nörolojik gelişim ve genel motor beceriler açısından yapılan bir değerlendirme, parmak ucunda yürümenin altta yatan sebebini anlamada kritik rol oynar.
Sonuç olarak, parmak ucunda yürüme genellikle geçici ve zararsız bir durum olsa da, 2 yaşından sonra devam eden veya çocuğun hareket kabiliyetini etkileyen vakalarda, bu durumu göz ardı etmemek ve bir uzmana danışmak gerekir. Erken teşhis, olası bir sağlık sorununun tespit edilmesinde ve tedavi sürecinde büyük önem taşır.