İtfaiye aracı nerede kaldı?

Ülkemizin genel jeoloji yapısına baktığımızda ; deprem kuşağında olduğumuz gibi , orman memleketi olduğumuzdan da , sıkça yangınlarla karşılaştığımız bir gerçek.
Depremlere doğal afet diyebiliriz de, orman yangınlarını aynı kategoriye koymamız biraz haksızlık olur. Çünkü bunlara etken insandır. Biz insanların sorumsuzluğu, duyarsızlığı, dikkatsizliği en büyük tetiktir yangınlara.
''Yangın var itfaiye nerede kaldı '' serzenişi yine insan doğasında var...
Ne zaman bir yangın çıksa, ne zaman bir trafik kazası olsa, itfaiye aracı veya ambulansa ihtiyaç duysak , bu yöndeki bilinçsizliğimiz kendini gösteriyor. Serzenişe gelince ağzımız susmaz, ilgili mercileri eleştireceksek dilimiz durmaz. Önce kendimizde aramamız gereken duyarlılığı unuturuz.
Yangın veya trafik kazası hiç istemediğimiz olaylardır. Üzüldüğümüz, kahrolduğumuz doğa gerçekleridir. Önüne geçip geçemeyeceğimiz tartışılır ama, daha büyük felaketlere yol açmasının önüne geçebileceğimiz de bir gerçek.
Bunun yolu, toplumsal sorumluluk ve vatandaşlık görevlerimizin bilincinde olmaktır. O bilinci yutkunamamışsak sonuçlar elbette feci olabilir.
''Yangın var , itfaiye aracı geç kaldı '' deriz.
''Kaza oldu, yaralı var, ambulans geç geldi '' deriz.
Hep deriz, deriz de bunları derken asıl sebeplerin bizler olduğunu görebilir miyiz acaba?
Düşünün lütfen; İtfaiye aracı yangın ihbarı alıyor ve yolları inlete inlete olay mahaline gitmeye çalışıyor. Evet, sadece çalışıyor. Neden ? Çünkü girdiği trafikte onca sirene rağmen bir sürücü sağa çekip yol vermiyor çünkü.
Ambulans ağlaya ağlaya yol istiyor, onunda sireni yıkıyor ortalığı. Ama gelin görünki, o kadar sorumsuz bir kitle haline gelmişiz ki, değil ambulansa yol vermek , yarışa kalkıyoruz adeta.
Ambulans trafiğe takılıyor, geçiş üstünlüğü olmasına karşın önü açılmıyor. İtfaiye aracı trafiğe takılıyor, yol alamıyor .. Ve sonra başlıyoruz isyana. ''Yok ambulans geç geldi, yok itfaiye aracı geç kaldı..''
E nasıl olacak peki?
Siz , biz, onlar geçiş üstünlüğü olan araçlara yol vermezsek, sirenlerin tüm ikazı karşısında kaplumbağa seyrinde olursak, isyan etmemize hakkımız olabilir mi? Önce bu hassas konularda bilinçli ve duyarlı olmamız gerekir. Öyle değil mi?